Toen ik de oproep zag van 40 dagen bloggen, op deze blog, was ik direct verkocht. Daar zou ik me echt volledig achter zetten. En als ik mij ergens achter zet, ga ik daar ook volledig voor.
Ik vond dat supergoed uitkomen, dat ik op 1 maart kon starten. Dat was toch echt makkelijk te tellen. Ik printte alvast een maandoverzicht uit en begon te plannen.
Dat overzicht stond al snel vol. Even vroeg ik me nog af waarom er nog een 2e blad bijgevoegd was in een andere lay-out, maar mijn hersenen besloten al snel dat dat was voor de mensen die het andere mooier vonden, haha.
We kregen regelmatig mailtjes van de bezielster van het initiatief, Kathleen. Vond ik top, echt waar!
Op 30 april kregen we nog een duwtje in de rug, voor als het even wat minder zou gaan, wat ik totaal niet nodig had. Ik publiceerde maar liefst 32 berichten in maart, omdat ik het zonde vond dat ik dat ene later zou moeten publiceren en het dus niet meer telde. Ik stuurde dus ook flink een mailtje terug dat ik echt wel in mijn opzet was geslaagd en geen enkele skipdag inzette. Ik had dat goed gedaan seg, er volledig voor gegaan en elke dag iets gepost.
Je hoort mij al aankomen? :)
Op 10 april kreeg ik een nieuwe mail, om te zeggen dat het einde in zicht was. Einde? In zicht? Oei, zou dat over mensen gaan die later waren gestart? (die bedenking maakte ik mij de afgelopen week al wel es als ik nog een bericht zag passeren met de #40dagenbloggen)
En toen viel mijne frank. Maart heeft 31 dagen, en geen 40. Haha. Ik was zo hard bezig met die maandplanning dat mijn 40dagenbloggen verschoven waren naar elkedaginmaartbloggen denk ik.
Dom, dom, dom...
Nu vind ik dus van mezelf dat ik niet geslaagd ben in mijn opzet, maar dit is dus echt the story of my life. Ik wil dat supergoed doen en door 1 of andere gekke hersenkronkel doe ik dan iets mis (of in dit geval iets te weinig) zodanig dat ik dus niet 'geslaagd' ben en mij van geen kwaad bewust was.
Heb ik een excuus? Mja, je zal al wel gemerkt hebben dat het hier erg stil was in de paasvakantie.
Ik ging de eerste week mee op schoolkamp met onze school en nam de kindjes mee. We hebben ons daar geweldig geamuseerd. De tweede week ging ik met mijn gezinnetje op logement in het gehuurde vakantiehuisje van mijn schoonouders in Wenduine. Ik heb dus echt genoten van buiten zijn, mijn kindjes, en kon NIET bloggen.
Volgend weekend ga ik op naaiweekend, dus ik hoop daar toch weer wat nieuw blogmateriaal te kunnen bijeen naaien.
Hopelijk konden jullie goed lachen met mijn blunder, en een blunder van jullie kan mij misschien wel wat opbeuren. Feel free to share!:p
31 of 40, ze waren leuk om te lezen. Ik kijk uit naar je nieuwe naaisels
BeantwoordenVerwijderenNiet erg, ik postte er 29, niet geslaagd idd, maar ik heb er wel wat van geleerd. :)
BeantwoordenVerwijderenHaha, Davina, ik had me al stilletjes af gevraagd of je ziek gevallen was of zo... maar dacht dan idd. dat je allicht op vakantie was want het was paasvakantie ;-). Maar ik las met heel veel plezier iedere ochtend je nieuwe post!!!
BeantwoordenVerwijderenBest grappig eigenlijk ;-)
BeantwoordenVerwijderen