mini hudson pants

Na een (naai)dipje, maakte ik vandaag een Mini Hudson Pants voor Sam. Ik knipte ze dinsdag, op onze wekelijkse naaiavond, maar zette ze pas vandaag in elkaar. En dan moest ik halverwege het naaien nog langs de plaatselijke naaiwinkel, want mijn garen was op. Of course...


Qua lengte is ze eigenlijk wat te lang (maar het stoort niet vind ik), maar de boorden onderaan vind ik te smal. Sam haar voeten gaan er maar nét door, en dan stikte ik de boorden al aan elkaar op 0.5cm in plaats van 1.
De stof voor de volgende ligt al klaar en aangezien dit soort comfy broeken echt wel handig is in de kleerkast van een bijna 4-jarige zal het niet lang duren eer ze genaaid wordt. Deze keer met iets minder lange pijpen en iets bredere boorden. Niet té breed, want dat is de charme van het patroon natuurlijk, maar wel iets breder zodat het aandoen vergemakkelijkt wordt.




moeder, nu hebt ge wel genoeg foto's eh :p
stof: sweaterstof met sterren van Hoogboom, Kapellen
koordje: Veritas
patroon: mini hudson pants

Wat het dipje betreft, sinds september ben ik gestaag gewicht aan het verliezen. U moet weten dat ik sinds mijn 17 jaar ongeveer 57 kilo heb gewogen. Na mijn eerste zwangerschap bleef de teller plakken op 60. Daar was ik best tevreden mee, voor mijn 1m71. Na de tweede ben ik Infraligne gaan doen en daardoor kwam ik terug op 57.5. Sinds september ben ik echter ook daarmee gestopt en toch bleef ik gewicht verliezen. Vandaag zag ik 53.1 op de weegschaal. Vorige week (toen de teller op 54.1 stond) ben ik naar de dokter geweest om bloed te laten trekken, maar alles was ok. Een mysterie dus... Ik eet voldoende, snoep tussendoor, ... Het enige wat ik zou kunnen aanbrengen als 'mogelijke oorzaak' is dat ik nog borstvoeding geef. Maar ik eet wel echt de 500kcal per dag meer die daarvoor zouden nodig zijn en trouwens, mensen die hun kind tot 2 jaar blijven bv geven, blijven toch ook geen gewicht verliezen?
Als het zo verder blijft gaan, zal ik volgende week toch nog eens terug naar de huisarts gaan, geen idee wat hij nog zou kunnen doen, maar goed. Te weinig is ook niet goed!

Prettig weekend!

3 opmerkingen

  1. Misschien heb je iets met je schildklier? Na mijn beide zwangerschap is mijn schildklier op hol geslagen. Dat komt vaker voor na een zwangerschap.
    Bij mij was het de eerste keer een ontsteking van de schildklier en dat ging vanzelf weer over. De tweede keer was het de ziekte van Graves en daar heb ik een jaar medicijnen voor geslikt. In augustus ben ik daarmee gestopt en nu moet ik af en toe bloedprikken om het in de gaten te houden.
    Het was bij mij rond de 8 a 10 maanden na de bevalling duidelijk. Het begon natuurlijk al eerder, maar je gaat met vermoeidheidsklachten niet meteen naar de huisarts. En bij mij ging het afvallen niet heel snel, dus die paar kilo die ik verloor vond ik niet zo erg. Pas toen ik ook hartkloppingen erbij kreeg ben ik naar de dokter gegaan.
    Bij de tweede gaf ik toen ook nog borstvoeding. Hier moest ik ivm medicijnen mee gaan stoppen. Dat was niet leuk en achteraf ook niet per se nodig omdat ik de betreffende medicijnen niet gehad heb. Wel andere medicijnen die wel samengaan met borstvoeding. Maar goed. We hadden liever sowieso niet dat hij medicijnen binnen zou krijgen via de bv.
    Succes en sterkte in ieder geval!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Reacties
    1. De link staat onder de laatste foto in de kleine lettertjes, Justine.

      Verwijderen