Afgelopen week naaide ik een hoop mondmaskertjes, en ik ben nog steeds bezig, maar het gevoel om nog es iets 'leuks' te maken groeide meer en meer. Dat klinkt misschien wat egoïstisch, maar 't is wel de waarheid.
Ik vroeg Sam wat ze zou willen dat ik voor haar naaide.
Na het eerste antwoord 'een lange jurk voor mijn communie' (ahum nja....) kwam het tweede antwoord: 'een pyjama met lange mouwen en lange pijpen'.
En inderdaad, dat had ze eigenlijk nog wel nodig. Twee winterse pyjama's is blijkbaar niet genoeg. Ik dook in mijn stoffenkast en vond er een stof die ik ooit online kocht om er een jurk voor mezelf uit te maken, maar daarna toch niet overtuigd was door de zwaarte van de stof. Ideaal voor een pyjama, dat wel!
Ik tekende eerst weer een maat groter in de Wolf pyjama - ja, ik moet ondertussen al een 134 (9 jaar) tekenen! Het naaien ging eigenlijk heel makkelijk. Dit is het model broek met aangetekende tailleband dus ik denk dat het op twee uurtjes gefixt was.
En Sam, die droeg hem uiteraard al direct. En morste er gisteren tomatensaus op, ook vanzelfsprekend...
Gelukkig namen we de foto's ervoor al :)
Echt een leuke pyjama. Iets leuk naaien moet zeker kunnen nu, zelfzorg is ook belangrijk en pyjama's zijn nu extra nuttig. Blij dat je je blog van onder het stof haalt want nu heb ik ook meer tijd om blogjes te lezen.
BeantwoordenVerwijderen... en dan nu de communiejurk ;)
BeantwoordenVerwijderenDeze zal zeker van pas komen met al dat thuiszitten, sterkte daar! Ik denk dat iedereen wel begrijpt dat er ook eens iets anders dan mondsmasker vanonder de machine moet rollen...
Ziet er uit als een heerlijk stofje inderdaad. Dochter blij, jij blij!
BeantwoordenVerwijderen