Delphine achterna... maar wat een miserie!

Voor de Let's Stick together van deze maand moesten we ons laten inspireren door iets of iemand anders. Ik koos voor iemand en werd gekoppeld aan Delphine, die dat ook wel zag zitten.

Me laten inspireren door Delphine, da's echt geen probleem. Ik moest niet lang naar beneden scrollen of ik kwam de T-skjorte tegen, uit het boek I love T-shirts, dat Delphine voor haar man maakte. Toen Nik door het boek bladerde een tijdje geleden, wou hij ook dat ik voor hem dat shirt als eerste maakte. Et voila.

Alleen, zo 'et voila' was het dit keer écht niet. Ik geloof echt dat ik nog NOOIT zo vaak opnieuw ben moeten beginnen en heb moeten tornen dan met dit shirt. My God seg, ik had bijna een plan B moeten bedenken op de laatste minuut. Echtig waar.

Over het resultaat ben ik ook nog steeds niet super tevreden, maar 't is al véél beter dan de eerste twee pogingen, geloof me vrij.

Ik vroeg Delphine hoe het shirt viel en ze zei dat het breed viel. Nik viel tussen L en XL volgens de matentabel, dus ik knipte een L. Eerste fout...

Ik knipte de bovenkanten van voor- en achterpand uit de zwarte stof en de onderkanten uit de SYAS. Tweede fout. Toen hij het shirt aandeed, in die L, leek het echt op een zwangerschapsjurk, waarin zijn buikje echt wel véél te veel nadruk kreeg. Ahum. Opnieuw knippen dus.

Daarna knipte ik de stoffen andersom, de bovenkant uit de SYAS, maar .... ook weer in een L. Ik besloot dat dat niet zo erg was, want dat 't toch vooral aan zijn buik was dat hij extra breedte moest hebben, dus knipte ik de onderkant wat breder, uit de zwarte stof. Fout drie. Het paste al wel, maar hij zag er uit als een ridder. Echt ook niet oké. Dat shirt zou niet gedragen worden.

Ik probeerde het af te werken met een rolzoom, zodat ik er dan toch gewoon foto's mee zou nemen en dan op de 'te recycleren stapel' zou kunnen gooien en dat ging faliekant mis. Fout vier.

Dan maar een nieuwe strook SYAS eronder zetten. Ik had nog twee overschotjes van het afknippen van het onderpand. Nergens te vinden, die stroken. Oké, dan maar nieuwe knippen. Ik leg ze onder de machine en wat ligt daar? Juist, de eerste stroken. Pffffft. Fout vijf.

Als je tot hier gelezen hebt, begrijp je dat ik het hier nu echt wel bij laat. Aan de kapstok is het geen zicht, als hij het aan heeft, valt het best nog wel mee.

 PS: 
Patroon: T-skjorte uit I love T-shirts
Stoffen: Olive en Bolletjeseend

Andere deelnemers aan de Let's Stick Together van deze maand, lees je hier:
Madame Stof, Sewing à la Carte, Blogliesje, Gezien bij Justine, Miel de Fleur, Girls in Uniform, just delphine